Mijn BOOMBOM haalde op 1 januari 2025 de Almere Deze Week. Evenzo op 8 januari.
Ik stuurde twee persberichten
Jouws idee kun je achterlaten in een reactieformulier, helemaal onderaan.

Dinsdag 31 december 2024 om 12.00 uur schroefde kunstenaar Jos Bregman een BOOMBOM op de opgeblazen lift van de Waterlandsebrug in Almere, zwevend boven de N305, vlakbij de Groene Kathedraal. Ook plantte hij een boom, een wilgen zaailing, geoogst van de Marker Wadden. 

Bregman: “In deze tijden van vuurwerk en explosies merk ik dat er kennelijk behoefte is om dingen op te blazen. Het neemt steeds vaker destructieve vormen aan. Ik denk ook wel eens dat wat vroeger ergens in de bosjes ‘fikkie stoken’ was, nu een Cobra afsteken is geworden. Ik denk dat de lift ook aan een Cobra bezweken is.” 

“Zouden we niet als buurtvaders en -moeders wekelijkse Fikkie Steek Momenten kunnen organiseren? Op een plek waar er geen overlast van is? Ik maak wel eens een vuurtje en iedereen is erdoor geboeid. Of, las ik in de krant vanochtend, we kunnen vuurwerkclubs oprichten onder begeleiding van vuurwerkdeskundigen. Dan wordt vuurwerk een gevaarlijke maar goed gereguleerde hobby. Hoe dan ook, vuur is nu eenmaal een oerkracht, daar moeten we mee leren omgaan en ruimte voor bieden.”

De overmaat aan ontploffingen lijkt mij een uiting van een crisis, een crisis in aandacht. We hebben de maatschappij zo georganiseerd dat aandacht voor elkaar onder druk staat. En dat kan leiden tot heftige emoties. Ik wil ik met mijn langzaam ontploffende bomen een beroep op onze aandacht doen. Aandacht kun je zelf geven aan ieder om je heen, maar we het kunnen het ook organiseren, met (nog meer) buurtbarbecues en dialooggroepen, met mediation en conflictbemiddeling, met kunst en cultuur. Ieder moet emoties een goede plek kunnen geven. En daar kan ieder aan bijdragen met aandacht.”

“Met déze BOOMBOM wil ik aandacht vragen bij politici, provincie, gemeente en het publiek: hoe kunnen we de bushalte toegankelijk voor iedereen houden? Is er iets wat je kunt doen? Kom met ideeën, met ons allen zijn we superslim.”

De BOOMBOM op de dichtgetimmerde lift is een sample uit een Oosterwoldse iep. Als je de chip afleest brengt je navigatie app je zo naar de plek van herkomst. Daar vind je een monument van Bregmans hand, een eerbetoon aan de boom die er ooit groeide. Bregman: “Als je vanaf de lift het Kardinalenpad affietst, ben je er. Zo dichtbij, dat vind ik passend, verbindend. Ik zie Almere niet als stad met bomen, maar als een bos met huizen. Een stuk natuur waar we onderdeel van zijn en dat ons kan helpen tijd te nemen en aandacht te geven.”

Mijn eigen suggestie is: zou een plateaulift voor gebogen trappen niet kunnen? Er zijn leveranciers. Of kan er een lift gemaakt worden die bestaat uit fijn traliewerk? Dan kan er geen druk opbouw plaats vinden.
En dit zijn de antwoorden van ChatGPT op beide vragen. Zie onderaan het idee van Adrie Kos.

Als fietser maak ik gebruik van de Waterlandsebrug (Almere, NL), in gebruik sinds maart 2022.  Laatst ervoer ik leegte. Ik zal het uitleggen.
De brug heeft een lange geschiedenis, de provincie Flevoland is de opdrachtgever, het ontwerp is indrukwekkend. De fietsbrug is op 18 maart 2022 opengesteld, 13 oktober van dat jaar was de officiële opening. Onderdeel van de brug is een lift, die de bushalte Waterlandseweg bereikbaar maakt voor iedereen.
Op 26 april 2023 gooit iemand een explosief in de lift, politie-onderzoek blijft zonder resultaat. De ontploffing maakt de lift volledig onbruikbaar. Gemeente en provincie zorgen er snel voor dat het gebied weer veilig te gebruiken is voor fietsers en voetgangers. De patronen in het veiligheidsglas zijn de stille getuigen van de explosie, de liftdeuren zijn dichtgeschroefd met underlayment. Iemand spuit in oranje 1UP erop. Hoe destructief ook, de patronen in het glas zijn van een kwetsbare schoonheid (foto’s). Deze schoonheid blijft anderhalf jaar bevroren, de provincie bezint zich. In oktober 2024 haalt de provincie het glas uit de sponningen en verwijdert de kapotte lift. Een lege schacht resteert, nieuw betonplex en underlayment garanderen de veiligheid (foto’s).

Waar eerst het bijzondere glascraquelé nog de ruimte vulde ervaar ik nu een lege schacht. En als ik ergens leegte ervaar, hoor ik een roep. Dat is mijn roeping. Mijn kunst is ontploffende bomen, check ook boombom.nl.

BOOMBOM is een van mijn kunstprojecten: ik verwerk lokaal hout niet als een meubelmaker of timmerman, maar als een hiphopper. Een hiphopper neemt samples uit bestaande muziek, zet ze in andere volgorde terug en componeert zo een nieuwe song, een remix. De melodie van ieder sample is de ID, de verbinding met de herkomst.
Bregman samplet bomen, chipt de samples en verkoopt ze aan zijn publiek. De boom krijgt – gesampled – een nieuwe volgorde in de huizen van een crowd, de boom is in de remix. De chip in ieder sample is de melodie, is de ID, is de verbinding met de herkomst.
De vergelijking gaat nog wat verder. Een DJ bepaalt het ritme van de muziek die hij samplend maakt, ieder bepaalt voor zich hoe zij er op beweegt, het geheel bepaalt de sfeer tijdens een feest. Bregmans ’ritme’ is het toegankelijk maken van een overvloedig aanwezige lokale grondstof, ieder voor zich bepaalt wat ie van het hout wenst, het geheel is een sociale sculptuur, een meeslepend verhaal, een toffe sfeer.

Met déze BOOMBOM op de lift wil ik aandacht vragen bij politici, provincie, gemeente en het publiek: hoe kunnen we de bushalte toegankelijk voor iedereen houden? Hoe kunnen we aandacht geven of organiseren om de intense emoties die de huidige tijd oproept een plek te geven?
Overigens is de helende kracht van natuur, buiten of in je huis wetenschappelijk een feit. Bij een ziekenhuis waar plek is voor natuur – al is het een foto aan de muur – worden patiënten gemiddeld een dag eerder ontslagen.”

Uit het Groot Almeers Stadsbos oogst ik een boom, ik zaag er planken uit en schroef ze over het underlayment. Een chip in het hout verwijst naar de plek waar de boom groeide, het is een heilige plek in het Almeerse landschap. In de schacht zet ik een boom in een bak, symbool van hoop. Als een nieuwe lift de leegte vult, plant ik de boom op een nieuwe plek in Almere.
In de tussentijd vraag ik het publiek om mee te denken over antwoorden op de volgende vragen:

• hoe kunnen we de bushalte bereikbaar houden voor iedereen?
• hoe kunnen we ‘de ontploffing’ als maatschappij een (niet-destructieve) plek geven?

Mijn eigen suggestie is: zou een plateaulift voor gebogen trappen niet kunnen? Er zijn leveranciers. Of kan er een lift gemaakt worden die bestaat uit fijn traliewerk? Dan kan er geen druk opbouw plaats vinden bij een explosie.

Sint zat weer goed op de Drutense Boldershof Paardenkastanje.

Scene 24 –  de terugweg – de gemeente ‎⁨Röttenbach⁩, ⁨Beieren⁩, ⁨Duitsland⁩ bood ons de gastvrijheid van een rustige camperplek – de konditorei in het dorp had koffie voor het ontbijt

Zelf een residentie in een Bulgaars bergdorpje doen? Check: www.transartists.org/en/air/pop-art-house-osenovlag

#poparthouseosenovlag #transartists #selforganised #residency

Scene 24 –  de terugweg – de gemeente ‎⁨Röttenbach⁩, ⁨Beieren⁩, ⁨Duitsland⁩ bood ons de gastvrijheid van een rustige camperplek – de konditorei in het dorp had koffie voor het ontbijt

Zelf een residentie in een Bulgaars bergdorpje doen? Check: www.transartists.org/en/air/pop-art-house-osenovlag

#poparthouseosenovlag #transartists #selforganised #residency

Scene 23 –  de terugweg – Ljubljana, Slovenië – Zmago Kovac introduceerde ons in Ljubljana bij zijn geliefde Marianca – in haar huis veel kunst, een heerlijk maal, een gezamenlijk ontbijt – we fietsten naar de museumburcht en wandelden 20 km door het bos

Zelf een residentie in een Bulgaars bergdorpje doen? Check: www.transartists.org/en/air/pop-art-house-osenovlag

#poparthouseosenovlag #transartists #selforganised #residency

Scene 22 –  de terugweg – Ruma, Servië – Ivan Caizlov ontmoette ik op de heenweg in Sabac; hij wilde me voorstellen aan Jovica, met een werkplaats in Ruma. Dat lukte op de terugweg. Jovica werkt veel met gebintbalken van oude, vervallen schuren of boerderij op het Servische platteland.

Zelf een residentie in een Bulgaars bergdorpje doen? Check: www.transartists.org/en/air/pop-art-house-osenovlag

#poparthouseosenovlag #transartists #selforganised #residency

Scene 21 –  de terugweg – Ruma, Servië – Ivan Caizlov ontmoette ik op de heenweg in Sabac; hij wilde me voorstellen aan Jovica, met een werkplaats in Ruma. Dat lukte op deze terugweg. Jovica werkt veel met gebintbalken van oude, vervallen schuren of boerderij op het Servische platteland. We konden terecht in de AirBNB van Dusica, met parkeerplaats onder een boom.

Zelf een residentie in dit Bulgaarse bergdorpje doen? Check: www.transartists.org/en/air/pop-art-house-osenovlag

#poparthouseosenovlag #transartists #selforganised #residency

Met 88 bezoekers, zonnig weer, een permanente erehaag van gehoornde dames, mooie samenwerkingen met Lenny Schröder (collectief 4267) en Herre Methorst (buurman op het erf) was Route 48 (atelierroute036.nl) voor mij een bron van ontmoetingen. Naast 71 open ateliers door heel Almere, speelde het voor mij en Herre zich allemaal af op het gastvrije Demeter-keurmerk-erf van ‘agro/cultuurboerderij’ Vliervelden, Almere. (Hulde trouwens aan de organisatie en gemeente Almere.)

Lenny Schröder (zie één van de foto’s onder)  en ik richtten samen Collectief 4267 op (naar onze geboortejaren). We maakten drie assemblages,  uit verkoold hout, glas, lapis lazuli en NFC chips. Dankzij Lenny komen we als collectief 4267 in PoortNieuws (oplage 11.000). Eén van de werken van Herre stond in mijn atelier (zie foto), drie van mijn werken kregen plek bij Herre.

Hier wat impressies, en een trits van mijn verkoopobjecten van afgelopen weekend. Het zijn allen bovenal tastobjecten, die moet je voelen, tasten, aanraken.  Heb je interesse, kom even langs. Stap door mijn ‘poort naar een andere dimensie’ of stop je handen in een zwarte doos (twee foto’s onder).

Je kunt me bellen of appen voor een afspraak op 0655755014.

Groet,

Jos

Scene 20 –  de terugweg – we overnachten op het platteland bij Nis, Servië – we wandelen daar door herfstbossen, veel eiken, een kerkje met bloeiende afrikaantjes in het bos, een begraafplaats, een bloem, een trekker, een auto, een salamander – dit is Europa

Zelf een residentie in dit Bulgaarse bergdorpje doen? Check: www.transartists.org/en/air/pop-art-house-osenovlag

#poparthouseosenovlag #transartists #selforganised #residency

routewijzer van