Pelgrimsreis Bulgarije – mei 2023 – dag 8

Pelgrimsreis Bulgarije – mei 2023 – dag 8

Bernd is de zoon van een vriendin van een vriendin. Hij stapt pal voor de deur van het Pop Art House uit een grote jeep. Ik loop naar buiten en begroet hem. Ik spreek nog even met de liftgevers: Christian is de kleinzoon van buurvrouw Spasena, die nog een koe heeft en waar ik smakelijke, rauwe melk koop. Ze kwamen Bernd tegen bij het klooster en vroegen waar ie heen moest. Jos, hollandets? Aha, Josko, the neighbour of my grandmother! We know where that is! Ook ik zie lachende gezichten, blijkbaar sta ik niet al te slecht bekend in het dorp. Ik dank ze ook, ze rijden ronkend weg en de stilte keert terug in het negentig zielen tellende Osenovlag.

Bernd is gestopt met de ene studie en interrailt drie maanden door Europa tot zijn volgende: Ruimtelijk Ontwerp. Hij is nu vier weken onderweg, heeft alleen grote steden aangedaan en is zijn schrijfboek kwijtgeraakt. “In elk hostel vergeet ik iets.” Nu wil ie een week schrijven en platteland proeven. We trekken de komende dagen samen op, maken vuur aan, bakken pannenkoeken, wandelen door het dorp, genieten avondeten bij mijn altijd gastvrije buren, praten over van alles, maken dingen – ik klus in huis en tuin, hij maakt kaartjes voor vrienden.

Bernd is onder de indruk van de rust en eenvoud van Osenovlag en geniet zichtbaar van de wandelingen die hij her en der maakt. Na twee dagen ga ik weer op pad en is hij de enige part-time buurman voor de buren. Hij zal het huis weer iets meer tot een gestold crowd netwerk smeden, een Pop Art House dat als een uit elkaar getrokken gesneden brood tot een nieuwe vorm gebeeldhouwd wordt. Elke boterham vertegenwoordigt dan een verblijf van iemand uit de crowd in  het Pop Art House in verleden en toekomst.

Buurvrouw Penka heeft een schoonmaakklusje in de leegstaande school en we lopen even naar binnen door de openstaande deuren. Ooit was de school goed voor 200 kinderen!  Nu is er nog een kind van 12 in het dorp en gaat naar school 25 kilometer verderop. We kunnen in het oude technieklokaal, en daar heeft serieus spul gestaan: een schaafbank, een puntlasapparaat, kolomboor. De betonnen poeren en de instructieposters zijn de stille getuigen. Zo’n lokaal gun ik iedere school.

Nature Access

One comment

  1. Lucie says:

    Hoi Jos,

    In ‘ons’ Slaveykovo (Dryanovo) konden de mensen zich niet heugen wanneer er nog ooit een baby geboren was.
    Maar de Bulgaren die 20 30 jaar geleden naar het Westen gingen komen terug. Brengen online bedrijven en gezinnen mee. Van 0 kinderen in het dorp naar 20 (in de leeftijd van 0 tot 18 jaar). Onze nieuwe naaste buren kregen vorig jaar een dochter.
    En de kerk, die decennia lang niet officieel was, is eindelijk echt ingewijd.

Comments are closed.