Kunstproject door Jos Bregman – Tiels kunstenaar met een bomenhart

Oproep:
•Heeft u een kiekje van de boom?
•Heeft u een verhaal(tje) over de boom?
•Wilt u iets uit het hout uit de boom?
Deelt u het met ons? Dat kan via de link naar het formulier links.

De boom is weg, maar de gigantische stam is nog bewaard en ligt te wachten op een goede bestemming. Die kan ik bieden, maar niet zonder u. Zou u iets uit de stam willen hebben? Laat het me dan weten. Bijna alles wat uit hout gemaakt kan worden, kan ik ook uit de esdoorn maken. U kunt ook hout bestellen en er dan zelf iets uit maken. Of een meubelmaker naar keus vragen dat te doen. U kunt ook een klein stukje van de boom in een ander houten voorwerp dat u reeds in uw bezit heeft aanbrengen.

In de jaarringen van de gigantische stam (anderhalve meter doorsnede op zijn dunst!) van de Aloysiushof Esdoorn is een tijdperk vervat. Een tijdperk dat na de Eerste Wereldoorlog begint. 1920, Nuenen: de slopershamer maakt een einde aan een oude boerderij. Een nieuwe school, Aloysiushof, opent haar deuren. De leraren planten een witte esdoorn op het schoolplein. 

6 juni 2017, Nuenen: door harde windvlagen breekt een tak zo dik als een oliedrum uit de kroon. De gemeente besluit tot noodkap van de hele boom, nog dezelfde dag. Jankende kettingzagen. Krakend hout. Zaagsel dwarrelt door de lucht. Af en toe een doffe klap. De grond trilt. Na honderd jaar geeft de boom zich gewonnen. Is uw wens, kiekje of verhaal het begin van een eerbetoon aan deze imposante boom?

Als er genoeg mensen iets uit het hout van de boom wensen, kan ik ook enkele schijven van ca. anderhalf meter doorsnede zagen. Dat is bij een stam van deze omvang nog niet eenvoudig! Zo’n schijf wil ik aan Nuenen schenken. Markante jaren uit de Nuenense geschiedenis kunnen met met vlaggen geduid worden. Onzichtbare aangebrachte chips kunnen het verhaal overbrengen op mobiele telefoons. Zo’n schijf verdient een mooie plek: hangend aan een grote binnenmuur, of als geschiedenistafel in een bibliotheek of cultuurhuis.

Met zo’n doorsnede kunnen we ook de jaarringen tellen. Want de omvang is zodanig, dat de boom goed ouder kan zijn dan die honderd jaar. Nu de boom weg is, maar de stam nog bewaard, zijn we het aan de boom verplicht de ringen te tellen, zegt mijn kunstenaarsboomhart. Gezien de dikte is het voor mij een hogere leeftijd waarschijnlijk. Het markante tijdperk dat de boom omspant zou ook kunnen beginnen in de decaden na het ontstaan van het Koninkrijk der Nederlanden in 1830. Wellicht groeide de boom al toen Vincent van Gogh in Nuenen verbleef. 

Van monumentale bomen maak ik met hulp van mijn publiek langzaam exploderende boomvoorstellingen: slowexplodingtrees.com Wat je zoal kunt wensen uit zo’n boom? Inspiratie haal je uit mijn webshop